O książce: 2022 / Monografia jest pierwszym kompleksowym opracowaniem z zakresu historiografii mało znanych i najdłuższy w historii wojny rosyjsko-tureckiej 1686–1700 Autorzy konsekwentnie ukazują przebieg działań wojennych podczas wszystkich czternastu lat konfrontacji, wplatając w nie największe i najsłynniejsze kampanie z lat 1687–1689 i 1695–1696. (tzw. kampania krymska i azowska). Do ustaleń badaczy należy relacja z kampanii 1697 r., która okazała się najpoważniejszym wkładem Rosji w koalicyjną walkę antyosmańską w zakresie odwrócenia uwagi sił wroga. W pracy poddano analizie mechanizmy planowania wojskowo-politycznego, ukazano związek wojny z najważniejszymi etapami Rosji na arenie międzynarodowej, ewolucję matrycy ideologicznej w objęciu wojny w kraju i za granicą, wpływ działań zbrojnych na temat relacji Moskwy z zależnymi od niej podmiotami politycznymi (Kaukaz, Ukraina, Chanat Kałmucki itp.). Jednym z głównych celów opracowania jest ukazanie miejsca wojny w kształtowaniu się ideologicznych i politycznych podstaw rosyjskiej polityki zagranicznej w epoce Piotra I. Książka przeznaczona jest dla historyków akademickich, specjalistów od rosyjskiej polityki zagranicznej i wojskowości historii, a także dla wszystkich zainteresowanych przeszłością swojej Ojczyzny.